Het trainingskamp van ambassadeur Thijs de Lange

Door: Thijs de Lange
‘Wat ga je naast het fietsen daar nog meer doen?’ wordt mij vaak gevraagd op het moment dat ik naar een warm oord vertrek voor een trainingskamp. Ondanks de frequentie van de vraag, kom ik doorgaans niet verder dan: ‘niet zoveel eigenlijk’. Op het moment van schrijven ben ik nog geen 12 uur terug van 9 dagen trainingskamp met de ploeg in Mallorca. Hier hebben we 1250 km in 38 uur afgelegd, maar wat doe ik dus nog meer? Daarom doe ik een poging de gemiddelde trainingsdag te beschrijven.
Tijdens zo’n trainingskamp kom en wil ik niet uit mijn thuis ritme, daarom begint mijn dag altijd om half 8. Aangezien we afhankelijk zijn van het ontbijtbuffet, dat opent om 8 uur, kan ik in de ochtend alles op het gemakje doen om precies 3 minuten voor 8 in het trainingspak van ploeg naar het ontbijt te lopen. Doorgaans zit ik hier als eerste aan mijn bakje koffie. Afgezien van de rustdag was mijn ontbijt vaak hetzelfde, eerst gaan er twee kommen havermoutpap met rozijnen naar binnen, dan een stuk stokbrood of ciabatta met wat ei om af te sluiten met een bak rijstepap, of twee. Uiteraard gaan er tussendoor ook nog een aantal koppen thee en koffie naar binnen. Al uitbuikend, want bij deze hoeveelheden is dat wel nodig, wordt met mijn andere ploegmaten nog even de aankomende training en Olympische wedstrijden van die dag besproken.
Een voor een vertrekken we vervolgens naar boven om om te kleden voor de training, die standaard om 10 uur vertrekt. Dit is zowat het enige dat je zelf moet doen, want terug beneden staat je fiets klaar met twee gevulde bidons en kun je de nodige voeding pakken voor onderweg. Vlak voor het vertrek wordt de training door de ploegleider, Adri van Houwelinge, nog een keer uitgelegd en worden we in twee tot drie groepen verdeeld zodat je tussendoor genoeg op kop komt. Iedere training is weer anders, maar om een idee te geven: de lengte van de training lag tussen de 130 en 210 kilometer en de duur tussen de 4 en 6 en een half uur. Bovendien hadden ze ook allemaal een ander accent, zo deden we de ene dag een sprint training om de volgende dag de klimbenen te prikkelen. Al deze trainingen werden met de auto gevolgd om ons van de nodige nieuwe bidons en reserve kleding bij regen en kou te voorzien.
Weer terug aangekomen bij het hotel staan de verzorgers al klaar met herstel drank en een broodje om al na pratend op de trap voor het hotel, in de zon, deze met de hele ploeg op te nuttigen. En dan is het moment van rusten aangebroken, om de dag worden we beloont met een massage van de verzorgers. De rest van de tijd kun je nog ergens een bakje koffie doen of een potje kaarten, al ging mijn voorkeur er meestal naar uit om op bed te liggen. Vaak lees ik dan een boek of luister ik een podcast of muziek, alleen het is ook geen uitzondering dat ik even mijn ogen dicht doe. Per slot van rekening opent het buffet pas om 7 uur. Ook hier moeten weer flinke hoeveelheden naar binnen gewerkt worden en is het vooral een kunst om dit gevarieerd te doen. Hierna lig ik meestal nog iets meer dan een uur op bed om tussen half 10 en half 11 al weer te vertrekken richting dromenland.
Natuurlijk is dit slechts het standaard format van een dag op trainingskamp. Er wordt namelijk nog veel meer gedaan, van programma besprekingen met de ploegleider en losrijden met mijn oude ploegmaten van ZRTC Theo Middelkamp tot voetbal kijken met de sponsoren en een FIFA-toernooi. Helaas heb ik niet de ruimte en de tijd om dit allemaal te beschrijven, alleen het komt erop neer dat ik me geen moment heb verveeld en de dagen werkelijk voorbijvlogen.
Terug naar de nieuwspagina.